18 januari: Schiphol - Taivalkoski

En we zitten in het hoge Noorden!

Gisteren hebben wel nog een gezellige avond doorgebracht bij onze vrienden,  de 'Amsterdammertjes', om daarna te gaan slapen in het citizenM-hotel op Schiphol.  Nu ja, slapen.  Geen oog dichtgedaan en nog nooit zo blij geweest dat de wekkers afliepen om 03:30 u.

Op de luchthaven zelf verliep alles van een leien dakje en om stipt 06:00 u werd het halfvolle vliegtuig van de finger losgekoppeld.

Iets vroeger dan verwacht,  om 09:40 lokale tijd  (1 u later dan in België ), stonden we al weer aan de grond in Kuusamo.  Een kleine luchthaven met slechts 1 start-/landingsbaan waar we op het einde moesten terugdraaien. We waren trouwens het enige vliegtuig dat er te bekennen viel.

In de aankomsthal werden we verwacht door enkele nederlandstalige (!) meisjes die ons verdeelden over drie minibusjes welke ons naar onze bestemmingen brachten.  Wij dus naar de Saija-lodge,  samen met 11 anderen.

Onderweg hadden we al onmiddellijk een déjà-vue: kilometers lange eenzaamheid met langs de weg bomen,  lantaarnpalen en nog meer bomen. Op de 80 km naar de lodge hebben we 9 auto's, 1 vrachtwagen en 1 traktor gezien.  Finland moet op dat vlak niet onder doen voor Alaska.  Heel de weg ligt vol sneeuw met slechts 2 bandensporen min of meer vrij.  Strooien doen ze hier niet en langzaam rijden evenmin: op precies 1 uur hebben we de afstand van de luchthaven naar de lodge afgelegd.  Dat is dus gemiddeld 80 km/u op besneeuwde weg. In België of Nederland zouden de meesten er 3 uur over doen.  En geen seconde schrik hoeven te hebben!

Nadat iedereen zijn/haar kamer heeft toegewezen gekregen,  volgt om 12:30 de lunch: een stevige zalmsoep met brood en beleg en nog cake met koffie na. Alles zelfgemaakt en typisch Fins, wordt ons verzekerd.  En lekker, weten we nu uit ervaring.

Een uurtje later wordt dan het programma voor de volgende week uitgelegd,  krijgen we onze thermische kleding aangepast en worden we rondgeleid op het terrein rond de lodge. Bij het bezoek aan de kennel met 150 (!) Siberische en Alaskaanse huskies zie je de vrouwenharten smelten,  zeker bij de kooien met puppy's  ;)
Het is inmiddels 16:00 en al zo goed als donker.

Gezien de bewolking - even waren er opklaringen tussen de sneeuwbuien, maar die waren van korte duur - is de kans om het zo begeerde noorderlicht te zien,  vrij klein. Morgen zou het echter helder moeten worden  en ook een stuk kouder dan vandaag.  Met -3°C en uit de wind voelde het zelfs 'warm' aan. Morgen verwachten ze echter... -20°C!

Om 18:00 wordt het diner voorgezet: wildragout met bijlagen en een voor ons onbekend maar lekker 'toetje'. Tegen 19:45 nog eens naar het bevroren meer, op zoek naar het noorderlicht,  maar de hemel zit helaas nog potdicht.  Wel wat kunnen experimenteren met de camera in de hoop dat,  wanneer hé moment daar Is,  ook goede foto's worden gemaakt.

En zo lijkt de dag er op te zitten.  Morgen voormiddag staat de hondesleetocht op het programma en namiddag mogen wel zelf invullen.

Internet is hier een ramp: er wordt wel beloofd dat in alle verblijven WiFi is, maar er wordt in één adem bij gezegd dat ze daar grote problemen mee hebben.  We kunnen al blij zijn als we verbinding hebben in hebben hoofdgebouw.

Rond 21 u steek ik, al in pyjama,  de kop eens naar buiten en zie de sterren aan de lucht fonkelen.  Thermisch ondergoed en dito overall aan, camera, statief en reservebatterij gesnapt,  en op naar het meer. En jawel, na een kwartiertje is het bingo en zie ik een heel zwak licht boven de horizon.  Even twijfel ik nog, maar de eerste foto's nemen die twijfel onmiddellijk weg. Naarmate de tijd verstrijkt wordt het almaar meer en zelfs licht beweeglijk.  Om het plaatje compleet te maken,  bewijzen de huilende huskies op de achtergrond dat ze rechtstreekse afstammelingen zijn van de wolf. MIJN vakantie kan niet meer stuk!  Die van Annette is wat anders,  want zij krijgt hier allemaal niks van mee onder de lakens.

Ik krijg nog even gezelschap van een Duits koppel en wanneer het spektakel tegen 22:30 afneemt,  besluit ik mijn ijstenen te gaan warmen bij iemand die stikjaloers gaat zijn ;)    

Op de foto's moeten jullie gaan wachten want zoals gezegd wordt het niks meer met  internet: nu (ondertussen maandag) hebben wel in het hoofdgebouw net voldoende WiFi voor WhatsApp en Blog via gsm.  De meesten die live volgen bereiken we voor enkele foto's dus via WhatsApp.
Blogbericht van maandag volgt binnenkort.

Edit 26/1/2015: Zo, de foto's volgen hieronder. Omdat ik maar geen keuze kon maken tussen welke noorderlichtfoto wel en welke niet, staan ze er allemaal op (in volgorde).