23 januari: Rendierfarm.

Gisteravond weer van 21:00 tot 23:15 de wacht gelopen op het meer.  Ondanks lichte sneeuwval kon je toch sterren zien, maar van noorderlicht geen spoor. Zelf het gevoelige camera-oog kon niets groens ontwaren. Enige voordeel aan het verblijf in de kou (-16°C) is dat je achteraf als een blok in slaap valt onder de warme dekens.

Vandaag iets vroeger ontbijten want we vertrekken om 09:15 uur naar een rendierfarm. Lijkt wel een schoolreisje, 28 man op de bus. Iedereen wordt nog eens geteld en  stipt op tijd vertrekken we.  Het valt weer op hoe soepel hier op de besneeuwde wegen wordt gereden, weliswaar met spijkerbanden, maar toch.

Na het bezoek aan de rendierfarm zullen we nog een uurtje stoppen in Taivalkoski. We hebben allemaal een plattegrond gekregen met daarop de belangrijkste winkeltjes zodat we nog wat kunnen shoppen.  Halfweg beseffen we dat we beiden geen portefeuille  bijhebben. Een gevolg van het feit dat we die heel de week nog niet nodig hebben gehad. Zal dus de goedkoopste shoppingdag uit ons leven worden.

Aan de farm worden we opgewacht door een enthousiaste gastheer en dito hond. Buiten is het bitterkoud (volgens de gastheer -30°C, maar dat zal wel wat overdreven zijn) en na de verwelkoming worden we aangespoord een rondje over het erf te lopen om het warm te krijgen. Het  schoolreisgevoel blijft nog een tijdje behouden wanneer we een stukje Finse geschiedenis krijgen voorgeschoteld tijdens de rondleiding tussen eeuwenoude schuren. Het landschap rond de boerderij is adembenemend mooi.

En dan mogen we de rendieren gaan voeren. Na een fotosessie met de dieren wordt aan een schuur een kampvuurtje gemaakt en worden verschillende oude gebruiksvoorwerpen getoond. De gastheer blijft even enthousiast,  maar  enkele gasten hebben het inmiddels zo koud dat ze vragen of ze naar binnen mogen.

Na de uitleg over het gebruik van de diverse voorwerpen (het lijkt Bokrijk wel) gaan we dan allemaal naar binnen en worden we stuk voor stuk voorgesteld aan de vrouw des huizes, die inmiddels koffie en thee heeft klaargemaakt. Op tafel staan voor iedereen boterhammen met zalm, gerookt rendiervlees en een soort dikkoek klaar.

De gastheer, ik ben zijn naam al weer kwijt, blijkt een begenadigd zanger te zijn en hij wisselt de traditionele liedjes af met verdere uitleg over het leven op de boerderij.

Het is inmiddels 12:15 geworden en als afscheid krijgen we allemaal een slokje  wodka en de vrouwen een omhelzing van de snoeper, want dat heeft hij inmiddels in zijn grappige Engels duidelijk gemaakt: "I love women, and I like men. (Korte aarzeling). But I also like rainbow people. But I am a real hetero man and love the women." Moeder de vrouw zit erbij en lacht er mee.

Net voor vertrek krijgen we met enkelen nog een rondleiding door het gelijkvloers  van de woning. Het is alsof we 60 jaar terug in de tijd gaan.

Om 12:50 stoppen we in Taivalkoski.  Stelt niet veel voor: een dorp met enkele supermarkten en souvenierwinkels. Al snel blijkt dat we blij mogen zijn dat we geen geld bij hebben: alles is peperduur. Die Finnen moeten wel geld gelijk water verdienen.

Om 13:40 zitten we weer in de bus, want om 14:00 wordt de soep uitgeschept.
Tien minuten later dan voorzien stopt de bus voor de lodge.
Een blik op de thermometer in het restaurant leert dat het buiten -24°C is en binnen +22,5°C.

Om 15:00 is voor de vrouwen een sessie voorzien in de rooksauna De mannen mogen zich daar om 16:30 aan te goed doen. Zoals het woord al laat vermoeden, wordt in een volledig afgesloten hut gedurende enkele uren hout gestookt. Wanneer de boel dan goed heet is, laten ze de rook ontsnappen en kan het levende vlees erin. Dit doet ons toch te zeer denken aan gerookte paling en dus laat bijna iedereen van onze groep dit aan zich voorbijgaan. 
Zij die het aandurven mogen trouwens vanuit de sauna 30 meter naar het meer lopen waar een wak in het ijs is  gemaakt om in af te koelen. Ik vrees dat ik die wak zelfs nooit zou bereiken.

We besluiten dan ook om ruim onze tijd te nemen om te eten en blijven daarna nog wat nakletsen, waarna we  tegen 16:00 onze traditionele privé sauna warm stoken.

De rest van de avond lijkt routinematig te verlopen totdat rond 19:45 iemand al roepend "het noorderlicht is er" het restaurant komt binnengestormd. Iedereen recht, schoenen en jas aan, en naar buiten.
Wetend dat deze kledij slechts enkele minuten de kou zal tegen houden, lopen wij eerst naar de kamer om ons deftig te kleden.

Wanneer ik op het meer aankom heb ik al mijn twijfels of er wel noorderlicht is. In het westen hangen wel een paar lichtvelden,  maar mijn vermoeden dat dit lichtweerkaatsing van op de grond is, wordt bij de eerste foto bevestigd. Boven ons fonkelen dan wel de sterren, in het westen en noorden hangen duidelijk wolken. Net voor de wolken in het noorden is op foto een heel zwakke groene gloed te zien, maar bijlange na niet zo sterk als zondag.

Na een tijdje breiden de wolken zich ook nog uit en om 21:00 uur houden we het voor bekeken.

Om 22:30 zullen we nog eens een poging ondernemen en het resultaat daarvan horen jullie morgen.

Goeie nacht!