24 januari: Sneeuwschoenwandelen.

Het is dus niks meer geworden met het licht gisteravond.  Om 22:15 nog eens naar onze uitkijkpost gewandeld,  maar het was nog steeds bewolkt en het sneeuwde zelfs lichtjes. Bovendien waaide het venijnig over de open vlakte van het meer en dan voelt -17° zelfs in thermisch pak erg koud aan. Wel nog een paar mooie nachtfoto's van de omgeving gemaakt.

Vandaag eens wat langer blijven liggen omdat de activiteit pas om 14:00 staat gepland. 

Op het gemak ontbeten om dan tegen 11:00 nog eens een poging tot het lenen van een hond te doen.

De derde keer blijkt de goede keer te zijn,  want er is iemand aanwezig om ons een husky toe te wijzen.  Nu ja, husky'tje, want we krijgen een 18 maanden oud teefje mee. Ik een band om de buik, het beestje een harnas aan en dan een riem tussen ons twee.  Los aan de hand krijg je ze niet mee. Ook begrijpelijk want de voorbije dagen hebben we verschillende keren gezien hoe de husky met de mens aan het wandelen was ipv omgekeerd. Onze uit de kluiten gewassen pup is echter goed in toom te houden. 

En dan vertrekken we voor een tochtje van zo'n 4 km over het meer en door de bossen. Wanneer we twee andere gasten uit onze groep met hun honden tegenkomen, weet die van ons zich uit zijn harnas te bevrijden. Ze kan nog net bij haar nekvel gesnapt worden. Gelukkig maar, want anders zouden we een 'probleempje' gehad hebben. Eénmaal weg, kun je lopen wat je wil maar krijgen doe je zo'n hond niet meer.

Het zijn hier stuk voor stuk prachtige honden en je zou er zo een mee naar huis willen nemen.  Maar je zou ze er écht geen plezier mee doen. Ze zijn geboren om te rennen ( behalve misschien die paar die we maandag mee hadden tijdens de sledetocht) en de kou te trotseren. Bij ons wordt zo'n beest alleen maar ongelukkig.

Tegen 12:30 zijn alle honden weer thuis en kunnen wij aanschuiven voor de lunch.

Om 14:00 krijgen we van Annika, onze gids voor vanmiddag, elk een paar sneeuwschoenen en stokken uitgedeeld. Eerst een korte uitleg en dan vertrekken we mooi achter elkaar -  we lijken wel een troep eenden zoals we stappen - voor een wandeling die een kleine 3 uur zou duren. Tussendoor zullen we wel nog stoppen voor een warm drankje en donut bij kampvuur. Na een tijdje merken we dat we op vertrouwd terrein komen: het pad waar we eerder vandaag met de hond hebben gewandeld.

Even mogen we proberen hoe het is om met die tennisrackets onder onze voeten in de tiefschnee te lopen. Je zakt wel niet zo diep weg, maar gemakkelijk lopen kun je het nu ook weer niet noemen.

Ongeveer halfweg stoppen we bij een hutje waar een grote rugzak met hout, drank en donuts klaar staat. Als een volleerd survivor begint Annika een vuur aan te leggen en nog geen 5 minuten later staat de ketel met water tussen de vlammen. Tegen de tijd dat het water is opgewarmd zijn de meesten onder ons echter recht-evenredig afgekoeld.

Het is bijna 15:45 en de duisternis begint al in te vallen wanneer we opbreken en verder taffelen. Eigenlijk kunnen we net zo goed op onze gewone schoenen lopen want de sneeuw is dusdanig aangetrapt dat het een gewoon pad is.

Rond vijf uur - het is ondertussen helemaal donker - komen we terug bij de lodge en, eens op de kamer, duiken we recht de voorgewarmde sauna in.  In totaal hebben we vandaag een kleine 10 km in de vrieskou gelopen en dan doet die warmte echt deugd.

Omdat de nieuwe gasten (vanmorgen is al een groep vertrokken) vanavond laat aankomen wordt het diner een uurtje later voorgeschoteld. Dit wordt dus ons laatste avondmaal,  want morgenvroeg zit het er weer op.

Ondertussen is het serieus opgewarmd tot -9°C, zowat het warmste dat we hier gedurende de hele week hebben gehad. Het koudste blijkt trouwens -33,4°C te zijn geweest op woensdagmorgen 07:45. Het is zwaar bewolkt, het sneeuwt licht en er staat een onaangename wind. Dit wordt dus meteen de eerste avond dat ik niet het ijs op trek, op zoek naar het noorderlicht dat er meer dan waarschijnlijk toch niet zal zijn.

Morgenvroeg iets vroeger opstaan omdat we om 08:00 bepakt en gezakt naar het ontbijt moeten. Ontbijt dat we op 25 minuten moeten zien binnen te werken, want dan worden we opgehaald om naar Kuusamo gebracht te worden.

In de loop van de week volgen de foto's. Toch maar best sorteren want het zijn er >500!